Mavi Maviydi Gökyüzü

Mavi, maviydi gökyüzü

Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...

Garip, güzel, sonra mahzun
Işıkla yağmur beraber,
Bir türkü ki gamlı, uzun,
Ve sen gülünce açan güller,

Beyaz, beyazdı bulutlar,
Gölgeler buğulu, derin;
Ah o hiç dinmeyen rüzgâr
Ve uykusu çiçeklerin.

Mor aydınlıkta bir çınar
Veya kestane dibinde;
Mahmur süzülen bakışlar
İkindi saatlerinde...

Birden gülümseyen yüzün
Sabahların aynasında
Ve beni çıldırtan hüzün
İki bakış arasında.

Fotoğraf: gbarill
Şiir: Ahmet Hamdi Tanpınar
Okuyan: Nimet Şahinöz

Hiç Olmadı

Hiç uçurtmam olmadı

Görmedim nasıl yapılır
Nasıl uçurulur yükseklere
Nasıl bakakalınır ardından

Hiç bisikletim olmadı
Diğer çocuklar gezerdi
Yarışırlardı hangisi iyi diye
Kaldırım kenarında izlerken ben

Arada görürdüm babamı
Salınırdım sokakta her gelişinde
Akşam olsun da sırf ben de
Babam çağırdı diyeyim diye

Hiç umutsuz olmadım
Biliyordum yarınımı
Olmayanlarımın olacağını
Bisikletimin üstünde ben

Yanımda hasretlim babam
Elinde uçurtmam…

Okuyan:Nimet Şahinöz
Fotoğraf:cl2007

Profil Yazısı

Yakın bir zamanda yazılacaktır.